Ο Μπάμπης Κωστούλας τείνει να εξελιχθεί στον πλέον κομβικό ποδοσφαιριστή του Ολυμπιακού. Ο «μπέμπης» του ερυθρόλευκου ρόστερ, που μόνο στην ηλικία είναι μικρός. Τι να του πεις στα 17 του όταν έχει τέτοια ποιότητα, τέτοια προσωπικότητα και τέτοια ποδοσφαιρική ευφυΐα;
Η σπουδαία και πάνω απ' όλα δίκαιη επικράτηση των Πειραιωτών επί του Άρη, φέρει φαρδιά πλατιά την υπογραφή του. Είναι ο Χ factor για το σύνολο του Μεντιλίμπαρ από τη στιγμή που μπήκε στη σεζόν, είναι ο απρόσμενος παράγοντας στα παιχνίδια και αυτός που δεν αφήνει τον αντίπαλο να… χαρεί. Διότι ο Ολυμπιακός άφησε για ένα ημίχρονο τον Άρη να ελπίζει πως θα φύγει με ψηλά το κεφάλι από το «Γεώργιος Καραϊσκάκης». Γιατί; Διότι είχε φλυαρία στο δεύτερο μισό και τις λίγες φάσεις που δημιούργησε, τις πέταξε στα σκουπίδια με Ελ Κααμπί και Ζέλσον.
Η είσοδος, όμως, του Μπάμπη τα άλλαξε όλα. Ο μικρός μπήκε στο χορτάρι με ορμή. Με σκοπό να τραβήξει τους συμπαίκτες του από το χέρι στην επίθεση, με στόχο να τους βγάλει από τη δύσκολη θέση. Το κατάφερε άμεσα με το παλικαρίσιο γκολ του, ήταν αυτός που κέρδισε και την αποβολή του Μοντόγια με δεύτερη κίτρινη κάρτα. Ξέρει πώς να βάζει το κορμί του, αλλά και τα πόδια του. Τόσο γερά, που δεν πρόκειται να χτυπήσει. Σε συνδυασμό με την παρουσία του Μουζακίτη στον αγωνιστικό χώρο, ο Ολυμπιακός έπαιζε πλέον σε άλλη ταχύτητα. Ταχύτερη κυκλοφορία, ενέργεια, ένταση και μεγαλύτερη φαντασία εμφανίστηκαν. Έλειπαν ασφαλώς στο πρώτο μέρος, εμφανίστηκαν σε μια-δυο φάσεις και… τέλος!
Φυσικά, τα… παιδιά του Πειραιά βάζουν περισσότερο και τον κόσμο στην εξίσωση. Ενθουσιάζουν την κερκίδα, κάνουν τους «ερυθρόλευκους» οπαδούς να γουστάρουν. Διότι και στην κακή στιγμή του «Μούζα» και του Μπάμπη, ο κόσμος θα τους χειροκροτήσει. Δεν θα δυσανασχετήσει όπως με τον Βέλντε, φερ' ειπείν! Και αυτό επιδρά καλύτερα σε όλη την ομάδα.
Για να έρθει, πάντως, το υπερπολύτιμο στην οικονομία του πρωταθλήματος «τρίποντο» έπρεπε ένα άλλο συμπαθέστατο παιδί, που δίνει και την ψυχή του κάθε φορά που αγωνίζεται, να σεντράρει με ψυχραιμία και μαεστρία. Ο Μπιανκόν σέρβιρε, ο Κωστούλας ήπιε και όλα πήραν τον δρόμο τους. Φυσιολογικά και πάνω απ' όλα δίκαια. Με το σπαθί τους οι «ερυθρόλευκοι» το γύρισαν, έστω και αν δεινοπάθησαν. Το τελικό σφύριγμα βρήκε τον Ολυμπιακό να παίρνει άλλο ένα «τρίποντο» και να διατηρείται μόνος του στην κορυφή για 7η διαδοχική αγωνιστική. Το πίστεψαν ότι δεν θα έχαναν οι «ερυθρόλευκοι», ήταν ψυχωμένοι και είχαν έναν τεράστιο ποδοσφαιριστή, που θα κάνει αδιανόητη καριέρα, καλά να είναι!
Και κάτι ακόμα που είναι καλό να ειπωθεί... Ο Κωστούλας αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση, ο Μουζακίτης επίσης, αλλά δεν είναι οι μόνοι. Ο Κοστίνια έχει φοβερό χαρακτήρα και ψυχολογία, ο Τζολάκης είναι ο καθοδηγητής της ομάδας, οι Ελ Κααμπί-Έσε-Τσικίνιο οι ακούραστοι εργάτες, ο Ζέλσον ο ζογκλέρ που ντριμπλάρει σε... τηλεφωνικό θάλαμο. Έχω για αρκετούς να πω πολλά, θα μείνω εδώ όμως. Γιατί το ντέρμπι ολοκληρώθηκε και πλέον άπαντες πρέπει να στραφούν στον πρώτο απαιτητικό προημιτελικό με τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ την Τετάρτη.
Για να κάνουν, πάντως, ευκολότερη τη ζωή τους οι Πειραιώτες, χρειάζονται δύο παίκτες που θα τους βοηθήσουν δημιουργικά. Να τους δώσουν δύο πάρε-βάλε πάσες, να πάρουν μια ατομική ενέργεια, να σκοράρουν. Ή το πιο απλό, να έχουν καλές εκτελέσεις στις στατικές φάσεις. Κέρδισαν πολλά κόρνερ, αρκετά φάουλ, αλλά δεν τα εκμεταλλεύτηκαν. Και αυτό είναι κάτι που απασχολεί αρκετό καιρό…
Με τη διαιτησία δεν θα ασχοληθώ ιδιαίτερα, ούτε τόσο καιρό το κάνω για όσους με γνωρίζουν. Το μόνο που θα πω είναι πως ο Νίμπεργκ έδειξε από το πρώτο ως το τελευταίο λεπτό διάθεση να αφήνει το ματς να παιχτεί σε κανονική ροή, αν δεν υπήρχαν επικίνδυνα και πιο δυνατά μαρκαρίσματα. Για αυτό δεν συγκινήθηκε στο 10' ή στο 30', αλλά και σε πολλές φωνές εκατέρωθεν. Σωστό ή λάθος, εγώ δεν θα τον κρίνω, εγώ για ποδόσφαιρο θα συνεχίσω να μιλάω...
Follow @giorgostsanakas
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
